In de naam van Allah de meest Barmhartige de meest Genadevolle,
Ik kan mijn gevoelens en ervaringen over deze reis niet zo goed verwoorden. Je moet het echt zelf eens hebben meegemaakt en ik zal je beloven dat je er geen spijt van zult hebben! Het is natuurlijk ook belangrijk met wat voor intentie je gaat. Mijn intentie was om een hechtere band te creëren met Allah (swt) en de Ahlalbayt (as). Alhamdulillah (alle dank en lof aan Allah), is me dat ook echt gelukt.
Ik ben Allah (swt) erg dankbaar dat, Hij mij ten eerste een goede gezondheid heeft geschonken om deze reis te kunnen maken, ik overal mijn gebeden heb kunnen verrichten en ook om anderen, Zijn schepsels, te kunnen helpen.
Eenmaal aangekomen in de luchthaven van Teheran begon ik te realiseren dat mijn droom was uitgekomen. Ik geloofde gewoon niet dat ik dichter bij Imam Hussain (as) was gekomen. We namen onze volgende vlucht van Teheran naar Irak. Alhamdulillah zijn we ook veilig aangekomen in Irak. Op het vliegveld in Irak begon ik al emotioneel te worden omdat ik wist dat Imam Hussain (as) niet ver van mij was. Wanneer we langs de haram van Imam Hussain (as) reden kreeg ik een gevoel van liefde, veiligheid, en vertrouwen. Het was voor mij echt een eer om deze kans te hebben gekregen.
We gingen met de hele groep lopen richting de haram van Imam Hussain (as) en Hazrate Abul Fazl Abbas (as). Daar sta je dan eindelijk, kijkend naar de haram. “Ya imam Hussain! Ik ben hier voor jou.” Ik voelde zijn aanwezigheid, al klinkt dat misschien niet realistisch. Ik kreeg tranen omdat ik dacht: “Uit miljarden mensen nodigt hij mij uit? Ziet hij mij waardig om mij bij hemzelf uit te nodigen?” Ik voelde me beschermd. Een gevoel van volledigheid, alsof mijn familie hier bij mij was. Een gevoel van compleetheid. Ik voelde geen tekortkomingen. Ondanks dat dit mijn eerste reis alleen was ver van huis, had ik helemaal geen heimwee. Ik stond daar te kijken naar de haram en huilend dacht ik diep van binnen aan de gebeurtenissen van Karbala. Op wat voor manier Imam Hussain (as) zijn familie heeft verloren; zijn familie en vrienden die hem wilden ondersteunen. Op dat moment dacht ik aan Hazrat Abul Fazl Abbas (as).
Toen Hazrat Abul Fazl Abbas (as) stierf tijdens de tragedie van Karbala, zei Imam Hussain (as): “Oh Abbas, mijn rug is nu gebroken.”
Imam Ali (as) zei: “Zolang jij (Abbas) blijft leven, zal Hussain in leven blijven.”
Ik stond bij deze twee prachtige ahadith stil. Hazrat Abul Fazl Abbas (as) was niet het biologische kind van Bibi Fatima Zahra (sa), maar werd toch beschouwd als één van haar zonen. Was zijn positie zo hoog? Hoe komt het dat hij zo een hoge positie in de ogen van de Ma’sumeen had? Wat heeft hij gedaan om tot zo een positie te komen, waar jij en ik niet naar kunnen streven? Hazrat Abbas is net als jij en ik, we kunnen de smoes ‘hij is toch Ma’suum en wij zijn toch geen Ma’suum’ nu niet gebruiken. Hazrat Abbas heeft ons een hele belangrijke les geleerd en dat is de ware definitie van Labayka ya Hussain! Met elk onderdeel van zijn ziel en lichaam diende hij zijn Imam. En wij zoeken 1001 smoesjes om onze gebed niet op tijd te verrichten. Wij zoeken 1001 redenen om geen hijab te dragen. Maar de ware volgeling van Imam Mahdi (a.j.f.) hoort net als Hazrat Abbas (as) te zijn. Iedereen kan naar Hajj, Karbala en Mashhad gaan. Als men een moslim kon zijn door alleen deze heilige plekken te bezoeken, dan was Shimr ook een gelovige “Karbalayi”. Dit is een bewijs dat jij en ik wel tot een hoge positie kunnen komen. Misschien kunnen we niet onfeilbaar worden. Maar laten we streven tot een positie die Hazrat Abbas in de ogen van de Imam van zijn tijd heeft gekregen.
Deze reis heeft mij en vele anderen de mogelijkheid gegeven om de plekken te mogen bezoeken waar onze belangrijke rolmodellen hebben geleefd en/of hebben bezocht. We hebben Alhamdulillah ook overal een uitgebreide uitleg gekregen over de gebeurtenissen op die plekken. Zo wist je waar je was en waarom.
De plekken die we hebben bezocht :
- De tombes van imam Hussein (as), Hz. Abbas (as), Hz. Ali Akbar (as), Hz. Ali (as), Asghar(as), Habib ibn Madhahir (as), Horr (as) en de rest van de shohada.
- Een dag naar Kadhemayn voor het bezoeken van de tombe van Imam Musa Al Kazem (as).
- De plaats waar de handen van Hz. Abbas zijn gesneden.
- De plek waar de tenten van imam Hussein (as) en zijn Ahlalbayt (as) stonden.
- De onthoofdingsplek van Imam Hussein (as) (Qatlegah)
- Rivier van Eufraat (Al Foraat), de plek waar Hz. Abbas water ging halen.
- Bezoek aan de tombe van Imam Ali (as).
- Een dagje naar Kufa, bezoek aan de moskee van Sehla en van Muslim ibn Aqiel, de ambassadeur en neef van Imam Hussein (as).
- Imam Reza (as) in Mashad, Shah Abdul Azim Al Hassani, Seyeda Masoma (s) en de groene moskee van Jamkaran.
Wat verliep goed?
We kregen op het vliegveld van Amsterdam onze vliegticket, naamkaart, groene en rode linten om onze bagages te kenmerken en ook een boekje waarin alle ziyaratnamah in staan.
We hebben heel veel plekken bezocht en overal waar we heen gingen, kregen we ook uitgebreid uitleg in het Farsi en in het Nederlands. Ook hebben we een aantal hele leerzame lezingen van dhr. Mohammad Ali Faqihi en andere wijze geleerden gekregen die vertaald werden in het Nederlands. Dat was heel fijn, zo kon iedereen alles meevolgen. Het was ook fijn om na de lezing uitgebreid de kans te krijgen om diverse vragen te stellen aan de geleerden, zowel over het onderwerp van de lezing als andere persoonlijke vragen.
Het programma was heel goed georganiseerd, iedere dag was goed gevuld met religieuze en spirituele activiteiten. Overal werd veel rekening gehouden met de gebedstijden. De bussen stonden altijd netjes op tijd klaar.
Deze reis was niet alleen bij naam een spirituele reis, het was ook daadwerkelijk een spirituele reis. Overal en altijd waren er Koran recitaties en/of rouwzangen die door onze groepsleden werden verzorgd. Iedere minuut van onze reis hebben we heel goed kunnen benutten en daarnaast hebben we ook wat vrije tijd gehad.
Ik ben heel tevreden over mijn reisgenoten. We waren werkelijk een goed, hecht en actief team. We hebben echt deze reis optimaal benut.
Wat verliep minder goed?
Persoonlijk vond ik het jammer dat we de laatste dag in Iran te veel plekken hebben bezocht en minder uitleg hebben gekregen. Dat ging allemaal te snel voor mij.
In Irak vond ik ook persoonlijk dat we af en toe vertraging hadden met het verzamelen van de groep (wat ook 100% te begrijpen is). Verder verwacht ik natuurlijk geen luxe hotel, wat in Turkije, Spanje en Nederland te krijgen is. Daar zijn we per slot van rekening ook niet voor gekomen. Voor een oorlogsland als Irak vond ik persoonlijk het hotel wel goed. Ik was eigenlijk wel blij met wat we hadden. Sterker nog, ik wilde liever niet dat het zo luxe was als wat we hadden gekregen want we wilden deze reis mee maken om Imam Hussain (as) te herdenken en dichter tot hem te komen. Voor mij was het iedere avond heel erg moeilijk om in een warm bed te liggen terwijl het lichaam van Imam Hussain (as) – de prins van de jeugd van het paradijs – paar dagen op de grond lag en niemand zijn schone lichaam kon begraven.
Dit was één van mijn wensen die werkelijk uit is gekomen en ik wens uit het diepste van mijn hart dat elk mens (vooral de jongeren) deze reis mogen meemaken. Het heeft mijn leven veranderd. Met de wil van Allah zal het jouw leven ook veranderen. Persoonlijk vind ik deze reis wel een aanrader voor de jongeren die voor arba’een echt voorbereid willen zijn. Alleen het moet wel van twee kanten komen. De verantwoordelijken geven je een kans om verschillende plekken te bezoeken, maar je moet echt zelf op voorhand informatie hebben gezocht over de biografieën en de gebeurtenissen. Voor deze reis moet je Ma’refat (kennis) hebben, ma’refat dat Mohabbat (liefde) teweegbrengt in het hart, wat op zijn beurt directie geeft tot het doel van deze twee: Eta’at: gehoorzaamheid en het daadwerkelijk volgen. Je kan daar niet ter plekke deze drie fases ondergaan. Dat gaat heel moeilijk. Je moet op voorhand kennis hebben om dan liefde te creëren waardoor het volgen van de principes van de personen die je bezoekt kan worden gerealiseerd. Ik neem aan dat je ook niet bij iemand op bezoek gaat die je niet kent. Mij lijkt het niets anders dan logisch dat je niet zomaar bij iemand langs kan gaan zonder van tevoren te weten bij wiens deur je eigenlijk aanbelt.
Voor mij was het enorm moeilijk om afscheid te nemen van Karbala, Imam Hussain (as) en de andere Ma’sumeen. Wanneer ik thuis aankwam en mijn eerste gebed thuis ging verrichten heb ik enorm veel gehuild. Ik heb op mijn gebedskleed zo veel gehuild dat mijn zus naar me toe kwam en huilend aan mij vroeg waarom ik aan het huilen was. Ik antwoordde hierop: “het lijkt alsof de Ahlalbayt (as) mij in de steek hebben gelaten. Ze zijn veel verder van mij geraakt. Ik had net een thuisgevoel daar gecreëerd en ik verrichtte altijd mijn gebeden in de Haram van Imam Hussain (as). Dit is mijn eerste gebed weer hier thuis. Maar mijn zus en schoonbroer hebben me laten herinneren aan een wijze les die ik van hen heb geleerd en die ik ook graag met jullie wil delen:
Wat ik altijd heb bijgeleerd is dat de echte test van je gebed pas begint wanneer je klaar bent met je gebed. De echte test van de maand Ramadan begint pas na de maand Ramadan. De echte test van de maand Muharram begint na de maand Muharram. En zo ook de echte test van mijn reis begint na de reis. Blijf ik even sterk in mijn imaan? Zal ik mijn gebeden op tijd verrichten net zoals in Karbala? Zal mijn band met Allah (swt) even sterk blijven? Zal ik altijd op mijn hijab letten? Zal ik altijd voor mijn medemensen zorgen? Het bezoek naar Imam hussain (as) is niet moeilijk maar het leven als Imam hussain (as) is moeilijk.
Ik wil iedereen van onze karavaan bedanken vooral (Aghaye Mehrzad, Khanoom Mehrzad, Mohammad Mehdi Mehrzad, Kazem Akhounzade, Mohammed Bob, Sajeda Akhounzade, Sadaf Noory, Zeinab Sarvari, Samya en Ali Sarvari , Aghaye Mahdi Naimi en mijn Zus Zahra Naimi voor de moeite die ze hebben gedaan voor ons, en ons de kans hebben gegeven om bij de haram van Imam Hussain (as) – de heer der martelaren – onze ziyarat te kunnen verrichten. Ik hoop dat het een informatief verslag was, vergeef mij als ik dingen heb gezegd die niet kloppen. Ik heb mijn best gedaan om jullie een beeld te geven over onze prachtige reis. Vergeet mij niet in jullie dua’s.
Eltemase dua!
Shabnam Naseri
Vrede Zij met u Oh Hussain
Vrede Zij met uw zoon Ali al Zayn al Abidien Oh Hussain.
Vrede Zij met uw huisgenoten Oh Hussain
Vrede Zij met uw metgezellen Oh Hussain
